#آتش_به_اختیار با گلوله مشقی
نمیدانم این بد بینی زیاد از حد هست یانه...
اما بنظرم سیستم آدم آهنی پرور #ستادهای_فرماندهی مذکور آنقدر خوب عمل کرده باشند که کار با یک صحبت رهبری به تنهایی حل شود.
رهبری گیر کار را از تریبون رسمی گفتند حال اینکه #فرماندهان ستادهای فرماندهی چگونه عمل کنند خدا داند...
تجربه اندکم به من می گوید ایشان بازهم در همان اتاق های فرماندهی می نشینند و در همان سیستم مسموم آدم آهنی پرور، بیانات دیدار دانشجویی را تحلیل و برایش برنامه اجرایی تدوین می کنند. البته می دانید که در این سیستم ها برنامه ریزی هدف است نه وسیله.
خودمانیم! چه کسی حرف ولی را بر زمین گذاشته؟!
خیلی جالب است، می روند در دیدار رسمی از فرمانده جبهه فحش و توبیخ می شنوند و برمی گردند باز سیستم و منش خود را دنبال می کنند و به طرزی ظریف استراتژی مسموم خود را بر حرف رهبری مقدم و ارجح می دارند.
بله درست است که برای برگرداندن روح جنبشیِ محیی و افسارگسیخته یِ از مهارهای دست ساز و عبث و محافظه کاری های بدلی، به دوره طلایی خود باید جوشش از کف و توسط خود نیروها شروع شود،
اما تا وقتی نگاه، به این بازوان پرزور و پیشرانِِ #جنبشی (سابق و ورژن جدیدش آتش به اختیار) را به یک بازوی چرخاننده عروسک خیمه شب بازی، جهت #مهار_امنیتی تقلیل دهیم آش همین هست و کاسه هم...
یک استخوان راه تنفس این گلو را گرفته و از روی دوستی خاله خرسه یا هرچیز دیگری حاضر نیست اجازه تنفس دهد...
پ. ن:سوادم در حد شهر خودم هست، تهران و بقیه رو نمی دونم.
