بفرمایید وبلاگ

امروز بواسطه یک تلنگر کشیده شدم به وبلاگ های رفقا... 
مثل اینکه به یک روستای خالی از سکنه وارد شده باشی یا بهتر بگم یه دفعه ای اتفاقی وارد انباری پر از وسایل قدیمی بشی، قشنگ گرد و خاک روی بیت های وبلاگ ها رو حس می کردم... 
تاریخ آخرین پست ها متفاوت بود اما اکثرا مشخص بود که آخرین پست ها معمولا برای اواخر ۹۱ بود اما تک و توک وبلاگها هم بودند که سالهای ۹۳،  ۹۴و حتی بعضی ۹۵ هم مطلب داشتند... 
راستی امروز ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ هست... خیلی از اون تاریخ ها نگذشته اما سرعت تکنولوژی بلایی سرم آورده که انگار چند سال گذشته... 
امروز عصر کانال و گروه تلگرام و پست و استوری اینستا و توییت توییتر هست... 
فردا هم عصر چیزای دیگه است...  و شاید باز من بواسطه یه تلنگر کشیده بشم  به اون تلگرام و... خاک گرفته... 
با این سرعت کجا می خوایم بریم...

پ. ن۱: همیشه وقتی میرفتم انباری یا اتاق هایی که متروک شده بودن و پر از وسایل قدیمی بود کلی از وقتم رو اونجا می گذروندم و لذت می بردم از کنکاش اون وسایلا...

پ. ن۲: از رفقای وبلاگی و فعال دیروز و ساکت امروز دعوت می کنم دوباره به وبلاگ برگردن و حرف هاشونو بزنن... 

پ. ن۳: گفتم اصل همین مطلب رو هم اول تو وبلاگم منتشر کنم تا نیتم رو با حسن فعلی همراه کنم.